hayat hayaller ve yıkımlar

yalnız değiliz ikimizde, tek değiliz artık... seninle istediğim mutluluğu başkalarında bulduğum için özür dilerim senden... peki ya sen, sen de özür diliyor musun? sen de üzgün müsün ben değil de başkalarıyla mutlu olduğun için? sadece birkaç saniye düşün ve devam et hayatına... ve ben o birkaç saniye aklına geldiğim için hiç unutmayacağım seni, sensizliği, gözlerini, ellerini, saçlarını ve hayatıma son verdiğim dudaklarını...

şimdi uyuyacağım ve sabah olduğunda ne sen ne de gözlerin acıtacak canımı... belki de sabah hiç olmayacak, sensiz bir sabaha daha uyanma zorunluluğu olmayacak... doğumuma ben karar vermedim ama ölümümü kendim belirliyorum...

mutlu musun? mutsuz ölenlerin dünyasında? ben mutlu ölenlerden olamayacağım için son veriyorum yaşama, hayata, hayallere ve yıkımlara...

bahar gelecek, güneş insanların tenini kavuracak... ve bedenim işte tam o zamanlar da ayaklarının altında ezdiğin toprağa karışacak...

yürüyebilecek misin, üstümde gülen gözlerinle?...

ankara - şubat 2008