moderasyon al canımı da kurtulayım

modlardan yazarın canını almasını, istemesi söz konusudur.

butun kalıtelı yazarlarımız uctu gıttı kıme yazsam nere başlık acsam bılemedım. peki neden artık başlık acılmıyor tanım girilmiyor. cunku artık acılan başlıklar ya +18 yada entryler ustekıne cevap nıtelığınde ne anlamı kaldı kı sol frame okumanın bır kıtap eleştirisi göremıyorum ben bır fılm yorumu okuyamıyorum belkı elın dağdan ınmışı(şahsi d.) bu başlığın altına istediğini yazcak umrundamı değil tabı. yada sözluktekı butun başlıkların altına isdediklerini yazacaklar . şimdikilerin yaptığı gıbı. bır nesıl alırken güzel bır sınavdan gecirsek gecemeyenler elense kazananlar ise yazarlık a ulaşmak ıcın kalıtelı değerlı entryler başlıklar acsalar olmazmıydı. boş konuşmanın saklanacak bır yanı varmıkı? tabı artık söyledıklerımın bır önemı yok olduğunu sanmaktayım, elimizden gelenı yapsakta sözluk bır yerde kaybetmiş. kendı şahsımca gerı dönuşu olmaz. maddı yönden reklam alabılmek için sözluklerın bellı popülasyona sahıp olması gerekıyor bu değer düşerse reklam alamazlar yukardakılerde para kazanamaz. istesekde bir düzen baki olmayacağından artık bıze sadece diğerlerinin yaptığı gıbı karar vermek kalıyor.

bize öğretilen şuydu ilk önce entryı okurduk bakardık kı yazar ne anlatmak istiyor. ona göre yorumumuzu bırakırdık . bu başlıklarda bır ego tatmını yoktu hıcbır yazarın, yada ben daha cok bılıyorum havas.ı modlarda daha cok onlıne olurlardı zamanında eleştri dozuna göre yapmadınmı caylak olurdun. küfretmek sövmek haşa yok ıdı. yada bır bayanın apış arası bacakları söz konusu bıle olmazdı velakın bu benım neslımın bana öğrettikleridir. neslımden cok örgüt cıktı fakat asıldılar. ınsan ıstıyorkı akşam ici ferahlatan bir başlık entryler sabah ufku acan şiirler denemeler. yada belli konuda fıkır akımları eleştriler. ama olmuyor sayın modlar böyle oluncada kişi ister istemez diyor kı moderasyon al canımı da kurtulayım .

Yıkılmak,ezilmek her gün biraz daha
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...

Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
Şişeler,kadehler o cam kırıkları
Götürün,götürün bu aydınlıkları
içimde güz başladı ilkbahar değil,

Ne bir anlayışlı el,ne bir dost bakış
Biraz ümit,biraz hayal sonra aldanış
En güvendiğimiz tepelere kar yağmış
Deniz o deniz değil,dağlar o dağlar değil... ümit yaşar oğuzcan aldanış ...