bugün

ben bu yazıyı ona yazdım

“Kulüpte bir gece şiir okumuştun hani.! Hatırladın mı…? Gözlerinden, birden yaşlar döküldüğünü görünce içimin karardığını hissetmiştim. Sesin, nasıl da titremişti. Hey.! Bütün bunları hatırlıyor musun? Sanki böğrüme kızgın bir ütü yapışmış gibi olmuştum. O gece… Senin seneler sonra bile olsa, yanıp tutuştuğunu anlamıştım. Bedri’nin ruhuna, insanüstü bir gücün acıyıp, o’na güç vermesi için dua etmiştim. Ruhu’nun çektiği acıları Allah dindirsin. Allah, sana resim yapma sevinci versin ve bizim yanımızda yaşamaktan mutluluk duyabilmeni sağlasın.” Bedri rahmi eyüpoğlu. ( o yazmasaymış ben yazarmışım)