sözlük yazarlarının itirafları

hiç düşünmedim.
çok soğukkanlıydım.
son kez aldığını hissederek aldığın kokuydu ağzının ve burnun üzerine yavaşça dayadığım eterli mendil.
ciğerlerine doldu kokusu...
hep zayıftı zaten bünyen, hemen başladı damarlarında dolaşmaya uykunun sıcak nefesi.
parmak uçların karıncalanmaya başladı. bilincin kapanmak üzereyken yaşlı gözlerinle bana son bakışın...
derin uykudan önceki son görüntüler retinanda kaybolan.
derin uykundan önceki son ürpertin...
son hissettiğin şey olacaktı ensende hissettiğin nefesim.
teninde dolaşan ellerim...

soğukkanlıydım.
hem de hiç olmadığım kadar.
"kessen kanım akmaz" derler ya; onun gibi işte.

son acınla başbaşasın şimdi.
günahlarının cezasını ödeyen bir meleğin seramonisiydi belki de piç gülüşümün arkasında perdelenen oyundaki.

ne demiş wilde;
merhametli kişi bıçak kullanır; çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.

çeliğin soğuğu bedeninde yayılıyor dalga dalga...
bir kuşun tüyü gibi hafifçe geziniyor beyaz teninde.

yavaşça yarıyor pürüzsüz tenini...

soğukkanlıyım.

açık kırmızı bir örtü yayılmaya başlıyor cildinde.
günahsız bir bebeğinkinden daha kırmızı ve parlak hayat suyun.
nefes borundan alıyorsun vücudunun ihtiyacı olan oksijeni...
kanla karışık bir hırıltı boğazında.

keşke uyansan... bir kere açabilsen gözünü keşke.
kendi vücudunu uzaktan izleme fırsatı sunuyorum sana.
ah bir açsan gözünü sen de benim kadar zevk alacaksın...