baba sevgisi düğüm düğümdür boğazımda

babamla aramız iyi degildi veya ben öyle sanıyordum benim asiligim onun mesleginden gelen otoriterligi, ciddiyeti.. her gece kavga ederdik olmasa ne olacak bizim çilemizi hep annem çekti derdim ama öyle degilmiş işte 21 aralık 2014 tarihinde canımdan can gitti o güvendigim, nasılsa babam var eder, halleder, açıkta kalmayız dedigim koskoca dag gitti. bayramda öpülecek elim yok, tüm hatalarımdan köpek gibi pişman olup sarılıp özür dileyecegim öpüp koklayacagım babam diyecegim bir babam yok, ehliyetimi aldım trafige çıktım yanıma oturtup sahile giderken bilsem bile şuraya nasıl giderim tarif etsene babam diye soramıyorum dikkatli git yavaş sür demiyor sadece yanından geçerken dualar edebiliyorum beni görüyor, duyuyor ama sesini duyamamak çok koyuyor. en çokta ilerde kendisi gibi şerefiyle, namusuyla evine para getiren karısından başkasına yan gözle bile bakmamış, orospuya orospu bile demeyecek kadar edepli terbiyeli işten çıkar çıkmaz evinin yolunu tutan bir adamla karşılaştıgım zaman beni kimden isteyecekler, kim kızını gelinlikler içinde görmek istemez? ilerde evlenirse bir fiske bile vururlarsa gider agzına namluyu sokarım demişsin nerdesin babam? ben seninle dansetmeyeceksem, karşılıklı göbek atamayacaksak ne anlamı kaldı?