sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

her ne kadar toparlamaya çalışıp, kabullenmek istemesem de yoruldum galiba. insanlara sürekli bir şeyler anlatmaya çalışmaktan, boş boş konuşmalarını dinlemekten bıktım. bunlar bana göre değilmiş yapamıyorum çünkü. insanları önemseyemiyorum. ( her haltı birlikte yaptığım insan hariç tabi) kaybetmek gibi bir korkum da yok. durum böyle olunca bu kadar umursamaz davranmak olmaz ilgileneyim diyince de benim devreler yanıyor. hayat bu hızda akıp giderken keyif almayan insanlarla olmuyor. insanlara karşı daha soyut olmak gerekiyor, yeniden uygulamaya başlamam lazım bunu.