bugün

üniversitede en kısalardan biri olmak

1.79 boyumla pek hissetmediğim durum. Ama 1.96 lık enis ile 1.55 lik mine'nin aşkı kampüs yaktırıyordu zamanında... Kızların hepside böyle kısmetin mine'ne koyayım derlerdide bizde kafayı yerdik, son sınıfa gelmiş ama hayatında hiç basket topu eline almamış arkadaşların '' belki biraz boy uzar lan'' deyip kantin arkasındaki potalara gitmesi ağzıma sinek kaçmasına neden olurdu. Hassas ölçüm cihazları ile yapılan ölçümlerde bu arkadaşların mikron düzeyindeki uzamaları bana '' hep bir umut vardır'' sözünü hatırlatır.