17 ağustos 1999

4 yaşındaydım. Hatırladığım tek şey koridorda top gibi yuvarlanmamizdi. Babam beni kucağına zor almıştı abımı bir türlü uyandiramiyordu annemle babam. Sonra nihayet uyandı da binadan anca cikabildik şükür ki ikinci kattaydi evimiz. En son biz cikmisiz binadan millet bizi soruyordu içerde oldu mu kaldı mi diye.. O zamanlar Bağcılar'da oturuyorduk bilenler bilir oradaki evlerin yüzde 80 i yıkıldığını. O gece arabada uyumustuk. Sonra köye götürdü babam bizi. Koydekiler de tv de bizim oturduğunuz semti görünce haberlerde öldüler sanıp nasıl agliyorlar... Velhasıl kucuklugumden kalan en korkunç animin ismidir 17 agustos 1999
Allah bir daha yasatmasin.
Depremde Ölenlerin ruhu sad olsun.