neden iyilik yaparız

Hiç sorguladık mı kendimizi, neden iyilik yaparız? Akrabaya, arkadaşa, eşe-dosta, fakire, muhtaca neden ikramda bulunuruz? Renkli peçeteli, ihtişamlı, çeşit çeşit ikramlı sofralar neden hazırlarız? Neden ihtiyaç anında tatlı uykumuzu ya da işimizi-gücümüzü bırakıp yardıma koşarız?
Zihnimizin bir köşesinde “bir gün o da bize…” anlayışı, ne iyi adammış “… desinler” düşüncesi, “el-alem ne der” kuruntusu, “…yapmadan içim rahat etmez” takıntısı, “ne iyi insan olduğumuzu” ispatlama telaşı yoksa da iyilik yapmamızın bir sebebi vardır mutlaka değil mi?