dilencilik

engizisyon kınında sallanan orta çağ avrupası'nın, en ihtişamlı(!) ve arzulanan oluşumlarıydılar.

zira isa; asıl varoluş ve güzelliklerin meczup vari, cefa ve sefalet çekmekde haiz olduğunu söylemekteydi. toplumsal yapıyı ve sınıf çatışmalarını dizginleyen bu öğreti, ilk ve orta çağ'da sayısız dilenci tarikatın kurulmasını olanaklı kıldı.

hatta onlardan birisi olmak, muazzam bir statü göstergesi sayıldı.