sözlük yazarlarının an itibariyle yaşadığı olaylar

Kalorifer peteğine yan oturup, pencerenin buğusunu elimin tersiyle sildim. sokak lambası yanmayan sokagımın sessizligini dinlerken kahve yudumlayip sözlük okuyorum.

Az önce aklımdan acaba aynı karanlığa bakmasa bile, aynı sessizliği dinlerken beni düşünebilme ihtimalini düşündüm.

Sonra saate baktım, dördü çeyrek geçiyordu...

Güldüm kendi kendime, mümkün olabilir miydi hiç?
Hiç mümkün olabilir mi eşşek sıpası, uyursun sen, kalamazsın bu saate.

Ama kalsan düşünürdün dimi ?

Mümkün mü hiç.. hiç de değil artık.