şekilcilik

insanları dış görünüşlerine, sahip olduklarına ya da olamadıklarına göre belli bir sınıfa sokma durumudur.

insanları kilolarıyla, boylarıyla, renkleriyle, kıyafetleriyle, cep telefonlarıyla, ayakkabı markalarıyla belli bir kalıba sokma çabası sonucu ortaya çıkmıştır. somutluk o kadar benimsenilmiştir ki, soyutluğu, aslolanı yani insanın özünü görmek daha da zorlaşmıştır. dış görünüşü beğenilmeyen bir insanın iç dünyası, o kadar önemsiz hale gelmiştir ki bu çok acı.

bu konuyla ilgili örnekleri şöyle bir düşünecek olursak eğer, fazla uzaklaşmaya gerek yok. sözlükte açılan başlıkların çoğu şekilciliğe dayalı ne yazık ki. şişman kızlar tayt giymesin, mini giymesin, kısa boylu kızların zavallı olması, kısa boylu erkeklerin yaşama sebebi tarzı, bu başlıklara benzer daha yüzlercesi bulunan, düşüncesiz ve seviyesiz başlıklardan bahsediyorum.

kendini ilahlaştırıp diğer insanları aşağılamak, bence bir çeşit hastalıktır. o insanlar öyle mutluysa, hallerinden memnunlarsa bundan sana ne? başkasının dış görünüşünü bu kadar rahat, bu kadar acımasızca eleştirme hakkını nereden buluyorsun kendinde?