şükrü saraçoğlu

adam gibi adamdır. bir dönem hem başbakanlık hem de fenerbahçe'nin başkanlığını yürütmüştür kendisi. oğlunun anlattığı hatıradan nasıl bir adam olduğu bugünün hırsızlarına ibretliktir adeta.

' sene 1942...babam başbakan. fenerbahçe başkanı...ankara'dayız, fenerbahçe'nin maçı var. kardeşim ve dayımla birlikte maça gitmek istiyoruz ama havamız olsun diye babamın götürmesini istiyoruz. çekindiğimiz için söyleyemiyoruz. annem babama iletiyor, çocukları maça götür diye...babam 'peki' diyor. hep birlikte başbakanlık aracına biniyoruz, stada geliyoruz. şeref tribünü'ne oturup,maçı en güzel yerden izleyeceğimizi düşünürken..babam şoföre sesleniyor,'şurada dur' diyor, cüzdanından para çıkarıyor, dayıma veriyor, sonra da, haydi çocuklar gişenin önüne geldik, gidin biletinizi alın diyor!

adam başbakan dikkatinizi çekerim, yetmediyse fenerbahçe'nin başkanı. ama evladına avanta yok diyor. bazıları gibi yargıya, yürütmeye ucu evladına ve kendine dokunacak diye müdahale etmek bir yana evladını başında olduğu ülkesinin vatandaşlarından azıcık dahi kayırmıyor.

iş bu entry, yılmaz özdil'in ' isim şehir hayvan' kitabından esinlenerek yazılmıştır.

edit: imla