yazarların ilginç yanları

şöyle bir alışkanlığım var ki kimse bilmiyor.
şimdi benim karşımda biri mesela diyelim ki saçını düzeltti, yani şöyle bir dokundu ben de kendi saçıma dokunuyorum.
aynı şekilde mesela yüzünde herhangi bir yere dokunursa ben de aynen tekrarlıyorum.
neden mi?
küçükken misafirliğe gittiğimizde annem yüzümde herhangi bir yer leke olmuşsa karşıdan bana işaret eder yüzümde neresi leke olmuşsa kendi yüzünde oraya dokunarak bana temizlemem gerektiği mesajını verirdi. alışkanlık oldu şimdi. dizilerde bile dizi karakteri yüzüne dokunursa ben de dokunuyorum farkında olmadan.

kalabalık bir ortamda yemek yencekse, ilk ben başlayamıyorum yemeğe birilerinin başlamasını bekliyorum ve sofradan ilk ben kalkamıyorum sanki saygısızlık gibi geliyor. sınavlarda bile ilk bitirsem bile en son ben çıkarım sınıftan.