sözlük yazarlarının ilkokul anıları

bari hazır işim yok, bir tane daha yazayım unutmadan;

bilirsiniz erkek çocuklarının okul hallerini. her tenefüste, her boş anda bir top bulunur bir yerden ve 5 dk.'lığına da olsa mutlaka maç kurulurdu. neyse işte ilkokul 2 mi 3 mü tam hatırlayamıyorum, yine öyle bir gün. boş ders miydi tenefüs müydü onu da hatırlamıyorum. maç kurduk oynuyoruz bahçede, oynadık bir süre. atak yapıyoruz karşı takıma, ben geçtim boşa arkadaş bana pas attı, baktım etrafta kimse yok, kaleciyle karşı karşıyayım, sert bir plase vurdum topa, top direğin iç tarafını yalayarak gol oldu. tam gol diye bağırıp sevinecektim ki bir baktım top yere düşen simit ve poğaça artıklarını yemek için bahçeye inen güvercinlere doğru gitmiş ve bir tanesine isabet etmiş. haliyle güvercin ölmüş. işte hayatımda hiç o denli bir "sevincin kursağında kalma" durumu yaşamadım. tam sevinecekken birden yüzüm düştü, içime çok kötü bir vicdan azabı çöktü, ve hüngür hüngür ağlamaya başladım. o zavallı güvercini nasıl öldürmüştüm ? sonra öğretmenler geldi yatıştırmaya, teselli etmeye falan ama nafile tabi. olaydan sonra 2-3 gün boyunca konuşmamıştım okulda.

büyük bir hayvan severim, daha o günlerden belliymiş...