bugün

tenakuz

yeni nesil çağa ayak uyduramayan kesimin anlamakta güçlük çektiği önemli kavramlardan biri; her normal ergen ve daha yaşlı bireyin içinde bulunması gereken haller bütününün genel belirlenimi; insanı insan yapan en önemli özelliklerden biri; bir insanın değerini anlamada kullanılabilecek olası saygın bir test sorusunun olası kilit noktası; insanın hem doğasından hem çevresinden gelen zorunlu güdülenme. tenakuza o veya bu şekilde karşı çıkan kişi problemlidir, ve ona aşina olmayan kişinin gelişiminde çok büyük bir boşluk vardır ki bu boşluk yaş ilerledikçe kapanması zor türdendir; sarı alarm verilesidir.

"ama daha dün beni sevdiğini söylemiştin", "son yaptığından sonra seni affetmem imkansız", "hani söz vermiştin bir daha içki içmeyeceğine", uzayıp gider. derdiniz ne sizin kardeşim? insanın anlık duygulanımlardan, ama sürekli olarak bunlardan, başka bir şey olmadığını kavrayamadınız mı? 40'ını geçmişsindir, artık seni paklayacak kendine uygun eller bulamıyorsundur da söylersin bunu, anlarım, ama hala azma fırsatı olanların bu çocuklukla yaşlılık arasında gidip gelen iki arada bir derede kalmışlığının affedilebilir bir yanı yok. yaşını yaşamayan insanın affedilebilir bir yanı yok! hep demişimdir, mantıklı olacaksan git bilimsel makale yaz, senin yerin yaşamın kıyılarında bir yerde.

yeni tanıştığınız birisine sorun, doğrudan sözel olarak ya da sadece gözlerinizle... kendinizle çelişin. waffle'ı hiç sevmediğinizi söyleyin mesela, sonra onu waffle yemeye davet edin. tepkileri eğer alaycıysa ve bunu önemsemiyorsa sorun yok. fakat teneşir yolundaki birisi gibi düşünmeye şartlanmış –ki bu şartlanış muhtemelen annesinin/babasının dizinin dibinden ayrılmayışından ve sürekli annesinin/babasının arkadaşlarıyla, aile dostlarıyla muhabbet edişinden kaynaklanan bir vakadır– ise söz konusu tenakuza gereğinden çok daha fazla önem verecek, zaman zaman ayar vermeye yeltenip sevinecektir. ne yapacağınızı muhatabın yaşı, cinsiyeti, fiziksel özellikleri filan belirlese de bence alınabilecek maksimum fayda alındıktan sonra hiç beklemeden siktir edilesidir bu kişiler.

varlığı gerekli olan tenakuzu stabil ve kendini koruyan cinste olanından ayırmak gerekir. ikinci türden tenakuza klavye delilanlıları çok iyi bir örnektir. atıp tutarlar, ağızlarıyla tutmadıkları kuş, onlardan habersiz uçan bir sivrisinek ya da onlardan daha yetkin, daha erkin birisini bulmak imkansızdır; kendileri olmasa da bağlı bulundukları grup ya da kendisini ait hissettiği üst kimlik en yüce ve en kutsal olandır. hepsi de içlerindeki ezik karakteri yok etmek için internet gibi bir nimeti istismar eden zavallılar güruhunun bir üyesidir. örnekler çoğaltılıp ikinci türden tenakuz daha iyi anlaşılabilir, her şeyi devletten beklemeyin.