bugün

kızım türk üm doğruyum demeyecek

sıradan bir istektir. ismini duyduğunuzda tüylerinizi diken diken yapan bir kentin ücra bir köyünde doğmuş; okuluna gidebilmek için kilometrelerce yol yürümüş, okulundaki türk arkadaşları tarafından dehşetle seyredilen, evinde ve köyünde sadece kürtçe konuşulan bir çocuğa okula gittiğinde türküm doğruyum dedirtmemelisiniz, o çocuğun bunu seçmeye hakkı var. ayrıca yaşadığınız şehirlerdeki şartları, o çocuğun köyüne de taşıdığınızda eşit olacağız ve belki bu konuyu o zaman tartışabiliriz.