dershanelerin kapatılması

ben bir zamanlar öyle zannetmekteydim ki devlet yükünü hafifletmek ister. meğer öyle imiş. fakat oylarını hafifletmek istemez. devlet ne zaman devlettir ne zaman parti dir ne zaman hükümettir bunu kimse ayıramaz. dolayısıyla devlet yükünü ne zaman ne şekilde nereye doğru hafifletir kim bilir. bakalım kim bilir:

bu olay ile ilgili şöyle düşünülüyor; vatandaş okula gidiyor, devlete maliyeti yaklaşık 2000 tl. dershaneye de gidiyor ortalama 1500-2000 tl. böyle olacağına dershaneler özel okul olsun ortalama 1500-2000 tl ye kayıt yapsınlar biz de devlet buba olarak 1000 lira ile destek çıkalım herkes gülsün:)
tabi dershaneci mantığı, tüccar mantığı bunu öngörüyor.

"mahmut hoca" da şunu öngörüyor; ülkenin mevcut okul-derslik sayısı yetersiz. ancak iki katına çıkarsa ideal sınıf/öğrenci oranı yakalana bilinir. bu durumda okuldan gayrı okul gibi görev görüp parasına bakan oluşum olan dershaneler de böyle bir fikirle okul olarak sisteme dahil edile bilinir.

devlet yükünü hafifletir. çok zenginler çocuğunu kendi parasıyla okutmakta iken zenginler veya okutmak noktasında zengin olan gönlü bol olanlar da çocuğunu kendi parasıyla okutur. fakir anadolu çocuğu da bu sayade okuyabilir veya halihazırda okur durumda iseler daha kaliteli okurlar devlet okullarında.

bizim okul dediğimiz çocuk hapishanelerini normalleştirme, doğal gelişim-geliştirim mecralarına doğru yolculuk adımlarından bir adım atılıyor olabilir( kıyafet serbestisine de böyle bakmak lazım).

bu süreçte üniversitelere, liselere kendi sınavlarını yapabilecek yahut yapmalarını gerektirecek bir ortam doğabilir. dolayısıyla şu an tek bir sınavın manyağı iken bir müddet birden fazla sınavın manyağı olabiliriz milletçe. ve fakat sürecin sonu sınavsız girişe doğru gidecek gibidir.

üniversitelere sınavsız giriş başladığında kimse gazını aldırmaya eğitim-öğretime fazladan para ödemek zorunda kalmayabilir. çünkü herkes rahatlar, yapay, suni eğitim ortamından sıyrılır.