22 mayıs 2013 fenerbahçe trabzonspor maçı

iki takım arasındaki sıklet farkının yansıdığı, oyun kalitesi anlamında vasatın üstüne çıkamayan maç olmuştur.

aykut kocaman sisteminin temel vurgularından olan pozisyon muhafazasını belirli sürelerde yap(a)mayan fenerbahçe li oyuncuların, ilk dakikalarda yediği baskı bu yönden sürpriz olmamıştır. fenerbahçe nin ileri elemanlarına yaklaşamasa da trabzon un hücum hattı, takımın kabiliyet sergileyebilecek yegane bölgesi. orta alandaki soner ve mustafa nın çıtalarının bu seviyedeki bir takım için yetersiz olduğu bir gerçek. idealleri olan bir trabzon da bu iki mevki başta olmak üzere belirli takviyeler yapılmalı.

" türk futbolcusu neden basit oynamalı " sorusunun canlı örneği olan volkan ın oyundan alınışına dek rahat bir görüntü sergilemiş olan hasan ali nin, bu rakibini bulmuşken hücuma daha fazla katkı sağlaması beklenebilirdi. bugün fenerbahçe nin en iyi yönlerinden biri olan kanat oyununa gereksinim duymaması, bu tip eksikliklerin telafisi niteliğindeydi. mehmet topal ın bilhassa ilk yarıdaki canlı görüntüsü ve karşılarında pivot santrafor tipi bir oyuncuyu bulamayan egemen - yobo ve bekir in rahat oyunları, fenerbahçe nin pozisyon zafiyeti vermemesi noktasında değerliydi. sow un her zamanki gibi gerçekleştirdiği çapraz ve dikine koşuları, markajda boğulmayan arkadaşlarının daha da rahat oynamasında bir faktör olmuştur.

trabzon un, oyun disiplini ve adam takibi konusunda ciddi sıkıntıları olduğu görülmüştür. kadro kalitesi olarak rakibinin ağırlığına ulaşamayan bir realitede dahi salt mücadele ve ileri ucun ayaklarına bakan bir görüntü vermiş olan trabzon, türkiye ligi finallerinde 2 - 3 potasında tutunabilmek istiyorsa ciddi bir transfer ajandası oluşturmalıdır.

bunların dışında, zokora ya verilmesi gereken kırmızı kartı es geçen ve maç içerisinde dalgın bir görüntü sergileyen fırat aydınus un iyi olmayan yönetimi ; dirk kuyt un, bugün için etkinlik konusunda bir paye çıkarılamasa da, takım oyununa olan ilgisinin her an canlı olması ve yansıttığı tecrübe ; volkan şen in, oyun karakteri ile beraber bütün yeteneklerini elemine etmesi ; gerek mert in gerek tolga nın verdiği güven ve yaptıkları kritik kurtarışlar ; tolunay kafkas ın, tüm kozlarını sahaya sürmüşken sapara yı oyunun bitimine yakın bir zamanda tercih etmesinin yanlışlığı fark edilmiştir.