türkiye deki ırkçılık

türkiye'deki ırkçılık kavramı amerika ırkçılığından farklıdır.

amerikan tarihindeki siyahileri aşağılama, onların kölelik kültüründen gelir. amerikan beyazları afrikadan getirdikleri kölelerin zamanla kendisine eşit olmasını hazmedemez ve toplumsal bir sorun halini alır. uzun ve zor bir süreç içerisinde minimuma indirilse, siyahi başkanları olmasına rağmen olaylar tam anlamıyla bitmemiştir. çünkü toplumsal sorunun kökeni ekonomik eşitsizlik, dolayısıyla kültürel farklılığa dayanır. tümüyle bitmesi pek mümkün görünmemektedir.

gelelim türkiyemizdeki ırkçılık mevzusuna. ülkemiz esasen ırk temelli olmasına rağmen üniter bir devlettir. ülkede türklerin ekonomik ve sosyal durumu kürtlerin ortalamasından yüksektir. bu durumun nedenleri sonuçlarını doğurmuş ve kültürel farklar çok olmamasına rağmen ırksal ayrışma yer yer görülmüştür. terör eylemleri zaman zaman kürt halkına tepki ile sonuçlanmış ve tam olarak amerikan modelindeki gibi sert ve keskin olmasa da ırkçı kesimler türemiştir.

anlaşıldığı üzere ülkemizdeki ırk kavramı dünyanın algıladığı ile farklıdır. halkımız için zenci kelimesi bir küfür değildir. bu kelime batıda hapis sebebi olacak kadar lanetlenir. sebebi de niyete bağlıdır. zenciyi türk halkı siyah tenlileri ifade etmek için, yabancılar rencide etmek için kullanır.

osmanlı temelinden hareketle siyahiler köle olmadığından ayrıştırılmazlar, hatta araplara benzetilip sempatik bulurlar. cumhuriyet döneminden sonra da halkın hiç iletişim kurmadığı insanlar siyahiler. doğal olarak insanlar bilmediği ve kendisine hiç zararı dokunmadığını ve dokunmayacağını düşündüğü insana düşman olmaz.

bu sebeplerden dolayı günümüzdeki ırkçılık sorunu tartışmalarını hayretle izlemekte ve kişisel nacizane gözlemlerime dayanarak gerçekçi bulmamaktayım.