bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

şimdi mışıl mışıl uyuyorsun ya, aklıma yıllar yıllar öncesi geldi. uyurken seni izlemek. bu hayatı anlamlı kılan tek eylemdi zannediyorum.
sıcaktan uyuyamazdın, yatağa sığamazdık uyuyamazdın, kavga ederdik uyuyamazdın, sabah olurdu uyuyamazdın... sonra bir ara derin sessizliğin içinde iki mışıltı yankılanırdı kulağımda. uyumuşsun..
çok korktum çok tereddüt ettim. gitmeyi de istemedim dersem yalan olur fakat yapamadım bir türlü. sende ki bir şey hep bağladı beni, hep yanında kalmamı sağladı.
aradan geçen o kadar yılda biz seninle her şey olduk. sevgili, düşman, arkadaş, dost, aile.
şimdi geriye dönüp baktığımda iyi ki karşıma çıkmışsın, iyi ki varsın tüm hayatımda... seninle geçen 28 mevsim 4 gün. nice birlikte senelereee.