söykü dergisi sayı 14 kar

beyaz bir örtü serdiler üzerime - kaideyi taciz eden istisna

söykü'ye aşina olan yazar ve okurlar kaideyi taciz eden istisnanın öykülerinde izlediği yolu ve bıraktığı tadı yakından bilirler. yazar, bir çok öyküde kimselerin riske etmeyi göze alamayacağı konuların üzerinde ustalıkla dolanır, ince ince işler ve sonucunda okuyucuyu ters köşe yapmasını iyi bilir. bu şüphesiz iyi bir yazar olmanın ilk ve en önemli adımıdır.

öyküye gelirsek; öncelikle öykünün başlığı yerinde ve tabiri caizse öykünün bedenine göre olmuş; ne eksik ne fazla.

öykünün başında sıradan bir gasp olayının gerçekleştiğini sanmak mümkün ama satırlar ilerledikçe işin rengi ortaya çıkıyor.

" hem hiç bir şeyim, hemde her şey, bir çok adım var, bir çok lakabım. özgürüm, kendimin sahibiyim, peki sen kimsin ? " bu cümleyi okuyunca öykünün hiç de beklediğiniz standartta olmadığını anlıyorsunuz.

semavi dinlerin üçünde de hem dünya hem de ahiret için uyulması gereken kurallar ve standartlar kesin çizgilerle belirlenmişken bu sınırların üzerinde gezmek risktir. hele ki bu, sadece yazarın kurguladığı ve bir temaya uygun olarak yazdığı bir öyküyse. ama gel gelelim yazar bu işi o kadar iyi ve profesyonelce kotarmış ki, riske ettiğini düşündüğüm değerlerin altındaki en önemli şeyi ; saf iyiliği ustaca vurgulamış. okurken bu ayrımın farkına varamayacağımı düşünmüştüm. fakat sonuca bağlanış şekli başarılı bir mesajla olduğundan yazarın aslında ne demek istediğini anladım.

akıcı, vurucu ve temaya uygun bir öykü olmuş. imla konusuna gelirsek, bir kaç ufak noktalama işareti hariç herhangi bir hata görmedim. onlar da nazar boncuğu olsun.
yazarı öncelikle cesaretinden, sonrasında da bu kadar riskli bir kurguyu ve konuyu aktarımındaki ustalığından dolayı tebrik ediyor, daha nice öykülerinde başka dünyalara gitmeyi diliyorum.