düzenli olarak kitap okuyan insan

benimdir.

gezen insana da saygm vardır, tercihtir. sanırım okuduğum kitaplar sayesinde böyle düşünebilen biri oldum. herkesin tercihine saygı duyabiliyorum, eleştiriyorum o ayrı ama asla hakaret boyutuna vardırmıyorum bu eleştirileri. dolayısıyla bana hakaret etmeden beni, eylemlerimi eleştirenlere de saygı duyabiliyorum.
yani bana sıkıcı diyorsa bir adam ona saygı duyuyorum ama sıkıcı olmadığımı ispatlama eylemine de girişme gereği duymuyorum. çünkü ben başkaları için yaşamıyorum. okuduğum kitaplar sayesinde sanırım, birey olmayı başarıyor ve toplumdan bağımsız olarak kendi ihtiyaçlarımı, hazlarımı belirliyor onları gidermeye uğraşıyorum ve bunu kimseye gösterme gereği duymuyorum. sıkıcı olmadığımı kimseye gösterme gereği duymuyorum.
sıkıcı olmayan insanların ise nedense çok eğlenceli olduklarını sürekli gösterme gereği duyuyorlar. ben onları çok seviyor ve önemsiyorum. çünkü düşünsenize bir kere; ben cafede kitabımı okurken birileri benim için sürekli geziyor. konsere gidiyor, maça gidiyor, partiye gidiyor ve bunu sürekli bana gösteriyorlar. sözlükte, sosyal medyada bana sürekli sen evden çıkmadın ama bak ben buradaydım diyorlar, sen kitap okuyorsun sıkıcısın ama bak ben eğlenceliyim diyorlar. bana bu kadar değer verdikleri için onlara minnettarım ama lütfen bunu yapmayın çünkü kendimi çok mahcup hissediyorum size karşı. ben o kadar önemli biri değilim dolayısıyla lütfen benim için yapmayın bunları, artık biraz da kendiniz için yaşayın dostlarım.