annesizlik üşütüyor biliyor musunuz

çok hatalıyım çok üzgünüm anne..
bir gün seni kaybetmek korkusu yiyip bitiriyor beni, senin olmadığını düşününce nefes alamıyorum. o gün okuldan dönerken, ben hastayım dedin ya işte o gün ben öldüm anne. o günden sonra yokluğunu düşündüm hep, kaybetmeye mahkum olmuş ben, seni kaybedemem. tam gözlerim dolmuş ağlayacakken, akmadı göz yaşlarım. yüzüne bakınca ağlayamadım anne, sadece sarıldım ya sana, işte o an aktı göz yaşlarım sen görme diye. çok üzdüm seni ama sen benim için ailen için her fedakarlığı yaptın. her gün senin yerine ölmek için dua ediyorum, seni kaybetmeye yokluğuna dayanamam. şuan bunları yazarken bile nasıl ağladığımı görme diye, balkonun bir köşesine saklandım, benim ağladığımı görünce kahrolduğunu biliyorum çünkü. içimin nasıl yandığını, neler çektiğimi sana söyleyemem çünkü daha fazla üzülmeni istemiyorum. sen beni mutlu bil, bir daha üzülme o bana yeter..