makedonya

ata toprağıdır. esasen zorunlu göç sebebi ile gönderilmiş dedelerimiz oraya. tabi müslüman oldukları için ve osmanlı'lı olmamalarına rağmen yine de oranın halkı bağrına basmış, kendilerinden biri gibi görmüş bizleri. o kadar ki dillerini bile biliyoruz, hatta şiveleri ile birlikte. az kişi bilir aslen rumelili olmadığımızı. onlardan kız alıp veriyoruz. onların oturduğu semtteyiz, ikinci dünya savaşı sırasındaki türkiye göçüne beraber katılmış o sıcak insanlarla. dedelerimin yıllarca ekmeğini yediği topraklardır.

şu anda gidin manastır'ın üsküp'ün köylerine halen daha bir osmanlı ya da türkiye hasreti vardır. türk olduklarını bilirler ve ticaret hayatı dışında kendi yaşantılarında türkçeden başka dil kullanılmaz. sıcak insanlardır. her ne kadar köken farklı olsa da. bende macırım. *