ben bu yazıyı sana yazdım

bu sana yazdıgım kaçıncı yazı bilmiyorum , belki de içimdekileri yazarak atmak istiyorum.yarın senin doğum günün eğer son 1 ay olmasaydı eskisi gibi olsaydı hepimiz için gü<el birgün olacaktı hem mezuniyetimizi hem doğum gününü kutluyıp çifte sevinç yaşayacaktık.ama şimdi herşey çok farklı muhtemelen yarın da uzun zamandır süren sessizliğimizi devam ettireceğiz .herkes neşe içinde birbirine veda ederken biz okula ,birbirimize geçen yıllara sessizce veda edeceğiz...neden böyle olduk birden aramıza bu uçurum neden açıldı bilmiyorum.dostluk kurulması zor ama bozulması kolaymış,hiç ummadığım kadar hemde,günleri yılları ,gülüp ağladıgın insanla bir yabancı olmak çok kolaymış.bazen herşeyi bi kenara bırakıp sarılıp sana 'ne yapıyoruz biz 'demek istiyorum ama yapamıyorum.aklım defalarca kırılan kalbim beni tutuyor.olmuyorsa zorlama der gibisine...kolayca vazgeçememem alışkanlık belkide ama buna da alışıyor insan en yakının birden en uzağındakinden de uzak olmasına.varsın olsun be dostum sen bizsiz olsan da çok mutlu ol... nice senelere çok mutlu bir ömür geçir.