bugün

anarşizmin olduğu yerde toplumsal düzenin olmaması

devlet dahil yerleşik hiç bir düzen olmayacaksa, kesinlikle güçlü olanların güçsüzleri ezmeye, tahakküm kurmaya devam edecekleri olgusudur. insanoğlu toplumsal bir düzen kurmadan tamamen bireysel yetileriyle yaşayabilseydi o zaman olurdu.

bu entry deki fikrin özünü yakalamak isteyen; toplumsal yaşamın bu dünyaya ait olduğunu, bu dünyanın cennet olmadığını, egolardan kurtulmanın cenneti tarif etmek olduğunu düşünmelidir.

keşke olsaydı, keşke tüm bireyler egolarından kurtulabilseydi ! keşke !

edit : anarşizmle kurulmuş ideal bir düzen gösterin inanayım !

ayrıca demem o dur ki; devlet zaten kurulmuş bir tahakkümü gösterir. yıkıp yerine başka bir şey kurduk diyenlerin sistemi de ne yazık ki tahakküm aracına dönüştü.

not : idealler bitmez, mahşere kadar aramaya devam.