fakirlik

garip bir ekonomik durum ama her türlü mutluluktur.

kıymet biliyor insan.

bir zeytini beş ısırıkta ham yapmayı, payına düşen peyniri gıdım gıdım yemeyi, bitecek diye kahvaltıda ilk yumurtaya saldırmayı, ekmeğe salça sürüp yemeyi [nutellacı ibnelere gelsin], abinin kıyafetini giymeyi, ayakkabını tamir etmeyi, yemek ısmarlamak zorunda kalırım diye kızlara aşık olmamayı gerektirir...

"biz o kadar fakirdik ki ben çıplak doğmuşum"