bugün

beykoz

doğup, büyüdüğüm güzel falan olmayan istanbul'un bir kasabası(!)

bir kere, çok ıssızdır burası hele, paşabahçede'ki cam fabrikası kapandığından beri hayaletli şehir gibi olmuştur. apaçisi gibi çarpık kentleşmesi gece kondu evleri de boldur. Velhasıl emekli ilçesidir beykoz. hafta sonraları kadıköy'deki dersaneme gitmek için 15 bk da ömrüm çürümüştür. şöyle bir güzel yanı vardır, herkes birbiriyle akrabadır burada hani sanki bir kabile gelmiş de, burada büyümüş gibi. herkes ya ordulu ya mesudiyeli ya da giresun görelelidir. Beykoz lanetli bir ildir, yani ben böyle düşünüyorum böyle düşünmemdeki sebep 100 seneden beri bir gelişme göstermemiş olmasıdır, bir mahalle olan kavacık almış başını giderken garibim üvey evlat gibi kaldı börekçileriyle, sahil kenarındaki balıkçılarıyla. Bazen haberlerde beykoz adı geçiyor sanki, adımı söylemişler gibi seviniyorum, beni ömrüm yetmez belki geliştiğini görmeye, ama gelecekte daha iyi daha bakımlı olacağından eminim.