bir insanı olduğu gibi sevmek

nasıl oluyor bu iş anlamadım.
romantik yalan bunlar.
bir insanı olduğu gibi değil de kendinize olmazsa olmaz dedikleriniz o insanda bulunduğu ve geri kalan kötü özelliklerini örttüğü için seversiniz.
gelin polyannacılık oynamayalım.
hepimiz sevdiklerimizin inadından, sinirinden, tembelliğinden... ve buna benzer pek çok kötü özelliğinden zaman zaman şikayet ederiz. ama onların yeri dolmaz. çünkü annemiz, kardeşimiz, sevgilimizdir. bizi sevmesini seviyoruzdur. sevgilerinin sıcaklığı, insanlığı, moralimiz bozuk olduğundaki 'bir şey mi oldu' diyen o sestir bütün kötü özelliklerini örten bunlar bile bir şart değil midir? olduğu gibi kimsenin sevildiğini düşünmüyorum. 'hay ben senin şu inadına...' diyoruz da niye bırakımıyoruz çünkü olmazsa olmazlar o insanda. terazinin o kefesi ağır geldi. insanlar bencilce ve rasyonel hareket ederler. sonra da olduğu gibi sevmek diye romantik kılıflar uydururlar.
bir insanı olduğu gibi sevmek.. yok. insanoğlunun ruhuna aykırıdır.