bugün

düşünce gülen insan modeli

benimdir. lisedeyken servise yetişmek için koşturup merdivenlerden patır patır düşmüşümdür. servise bindiğimde bir yandan ayakkabı bağlarımı bağlayıp bir yandan gözlerimden yaş akmaktaydı. ammma lakin bu sadece hissettiğim acıdan kaynaklanyordu. katıla katıla da gülmekteydim. zavallı servis şöförü hasan abi yüzüme öyle bir baktı ki. yok hasan abi iyiyim dedim de sanırım pek inanmadı adamcağız. düşene gülünür yahu.