eşim çocuğumdan önce gelir

ebru şallı kendini aşarak kazara büyük bir yorum yapıp, insanların bilinçaltı psikolojilerini su yüzüne çıkarmıştır.

insanlar evlenmeden önce karşıdaki şahsa senin icin herseyi yaparım , sen benim değişilmezimsin gibi geçici duyguların temsilcisi olan yapmacık laflar sarfederler.bunların yapmacık oldugunu bilen insanlar da aşk diye birşey yoktur , herşey yalandır gibi realist laflar ederler.tabi ayrılıkların şairi , aşk adamı polimlerine girmiş kahramanımız da bunları soyleyenleri duygusuz ,aşkdan anlamayan odun olarak nitelendirirler.

aşk diye birşey yoktur.insanlar kendi parçalarını ve kendi bünyelerinden üreyen yeni canlıları görmek adına kendi içinde oluşturduğu çoğalma duygusu vardır.bundan mütevellit hiç kimse yavrusuyla kocasını/karısını kıyaslayamaz.önceleri tapılan ve uğruna herşey feda edilen "eş" bir anda "başkasının çocuğu" , "akrabam bile degil banane ya" olur.gerçek sevgiyi , aşkı , analık babalık duygusunu hayatında tadamamış ve bu şekilde fedakarlık yaparak içsel huzura kavuşmak isteyenlerin yorumudur.

"eşim çocuğumdan önce gelir" yorumuda kökünden yanlıştır, "çocugum eşimden önce gelir" yorumuda külliyen yanlıştır.dogru olan "ikiside benim gözümde eşittir" olacaktır.aksi halde küçükken karşımızda kucak açıp "acaba hangimize gelecek" diye bekleyen ev ve akraba eşrafı karşısındaki ne yapacagını bilmeyen çocuğa döneriz.

hayat; "10 katrilyon dolar verecekler ve annem mi olsun baban mı ölsün diyecekler hangisini seçersin" gibi saçma sorularla değerlendirilemeyecek kadar ciddidir.böyle bir seçimle yapmak zorunda kalınmadıgı sürece seçim yapmak çooook kolaydır.