bugün

ben bu yazıyı ateist yazarlara yazdım

evet ateist kardeşler. size söyleyecek iki çift lafım var.
öncelikle sol frame de işgal ettiğiniz ve inananları son derece rahatsız eden yazılarınızı alın ve münasip bi yerlerinize tıkayın. zira o yazılardan anca tapa olur. inanmıyor olmak demek; başkalarının inancını alaşağı etmek demek değildir. birlikte yaşam, hangi görüşten hangi inanç sisteminden olursa olsun biribirine hoşgörü ve tevazu göstermekten geçer.
sol frame de inandığım Allah'ın ve onun habercisinin isimlerini babanızın oğlu gibi ciddiyetsiz tavırlarla ifade etmeniz beni son derece rahatsız ediyor. ben ne şakirtim ne makirt, ne marksistim ne sosyalist, ne muhafazkarım ne de partizan ben önce insanım ve inandığım Allahın gönderdiği kitabın içindekileri ve onun peygamberini referans alırım. buda kimseyi enterese etmez.
bir ateistin gözünde inanan biri yada namaz kılan bir insan figürü ne kadar eğreti duruyorsa, bir inananın gözünde de ateist aynı oranda eğretidir. şartlar eşit yani ne kadar yırtınsakta elde var sıfır. benimsediğin görüşü ve inancı başklarına zorla dayatma çabası içinde olan insanlar çağdaş olamazlar olsa olsa jakoben olurlar. bu bütün insanlar için geçerlidir ve genel olarak söylüyorum.
inananlar inanmayanlara, inanmayanlarda inananlara saygı göstermedikçe zavallı konumuna düşerler. bu birazda kızım sana söylüyorum gelinim sen anla olayıdır. isteyen istediği gibi algılamakta özgür. evet belkide ateistler üzerinden genelleme yaptım ama çıkış noktam kesinlikle onlar.

edit: düzeltme.