anne sözlüğe seni seviyorum diye başlık açtım

anne;

şimdi ben bu yazılar buraya yazarken eminim sen mutfakta işten gelen yavruna yemek hazırlıyorsun. bilsen ki bu yavrucuğun ne haltlar karıştırıyor bu bilgisayar başında.

biliyorum ki hep benim iyiliğimi düşünüyorsun, hep iyi olmamı istiyorsun ama yeminlen söylüyorum bazen çok sıkıyorsun, daral geliyor anne...

ya sanki herşeyin sorumlusu benmişim gibi sebepsiz yere üzerime geliyorsun bazen çok sinirleniyorum, ama içimden de bir kaç laf ediyorum neyse ki duymuyorsun. *

bir de en önemlisi gece vakti başımı yastığa koyduğumda ve anne kelimesinin derin anlamını düşünüp o yüreğindeki büyük aşkı hissettikçe gözyaşlarım birer birer içime akıyor.

en son çok sevdiğim birini maneviyet olarak yanımda kaybettiğim an bu kadar çok ağlamıştım ama seni düşündükçe hayatta anne sevgisinden başka sevginin var olabileceğini düşünemiyorum.

küçükken biliyorum sana çok işkence yapıyordum, pek sessizdim ama inatçının keçinin tekiydim ama dur kızma hemen bu huyumu senden kapmış olmam gerek.

arada sana tatlı yalanlar söyledim bunlar için affet ama zaten herşey olup bittiğinde sna açıkladığımı biiyorsun yani bunu da saymıyoruz yalandan..

kısacası geriye kalan herşeyimden çok, saf ve temiz; üzerine toplu iğne ucu kadar kara değmemiş sevgimdir.

seni çok ama çok seviyorum...hayatım, yer yüzünde güvendiğim tek varlığım, var olma sebebim..