bugün

ruşen çakır

bu adamın yarın öbür gün gazetecilik hayatına müdahale edecekler. ve biz sadece, yine buraya, bu satırlara nefretimizi dökerek tepki gösterebileceğiz. çünkü fazlasını yapmaktan aciziz. çünkü artık bu ülkenin bilinçli, düşünme yetisine sahip bölümü, bu ülkenin azınlıklarından biri haline geldi. geleceğimiz hakkında hangimizin çok büyük umutları var? eleştirilmeyi kimse kaldıramıyor, kimse birbirini çekemiyor, mizah desen mizah kültürünü anlayan insan da az, sanat yan battı, komşu komşunun yüzüne bakmaz oldu vs.. bu liseye yazılabilecek çok şey var. ve elbette bu listedeki şeyler dünyanın diğer ülkelerinde de var. ama hepsinin bir arada bulunduğu tek ülke olsa olsa türkiye'dir. sanmıyorum ki bu olanlar değişecek, ya da bu gazetecimizin bu sözlerinin bir değeri olacak. o sözler sadece bilenin, anlayanın, durumun farkında olanların yüreklerine yerleşti.

anlamayana sazı soksan az zaten.

(bkz: ama öldü efendim)