sözlük yazarlarının itirafları

insanları samimiyetsiz buluyorum. hiç bir arkadaşımdan kazık yememiş biri olarak neyin fobisini yaşıyorum bilmiyorum ama başkaların arkalarından imada bulunmaları konuşmaları beni tedirgin ediyor ona derse benim arkamdan konuşulur diye düşüyorum. insanların birbirinin sevmemelerini hatta bazen tanımadıkları halde nefret etmelerini anlayabiliyorum ki bende böyleyim ama yüzlerine hiç birşey yokmuş gb bakmalarını anlayamıyorum. büyük, gürültülü kavgalar yaşayıp ertesi gün hiç birşey olmamış devam etmelerine akıl sır erdiremiyorum. milletin derdi beni neden geriyor bilemiyorum ama bu düşünceler yüzünden asosyal oldum galiba kimseyle iletişim kurmak istemiyorum. nefes almam dışında bir olayım yok ,fotosentez yapma aşamasına gelmeme ramak kalmış olabilir.