bugün

hüsniye

küçükken aldığımız evin yanındaki dairede oturan güler yüzlü teyze. oğlu çok yaramazdı, hep " anasız kal emi!" die beddua ederdi. bigün doğum yapmaya gitti geri dönemedi. üzülmüştüm. keşke o bedduaları etmeseydi.