bugün

les passants

tarafimdan yapilan pek bir nacizane cevirisi soyle olan, cok hos bir zaz parcasi:

yoldan gelip gecenler var,
onlara bakip dusunerek zaman geciririm,
acele etmezler onlar, aslinda her birinin bir yarasi var,
gecip gitmeyi dilerler, birbirleri icin endiselenmeden

supheli, etrafi gozetliyor, pan de etkisini gosteriyor, ben ise
bu oyunu goruyorum, onlarin yuzlerindeki maskeleri goruyorum, gercekten
kotu hisler uyandiran maskelerini, rol yapiyolar ve boylece
uyumlu gorunuyorlar

gecti, gecti, gececekler,
bu hep boyle kalacak.

cocuklar senlikleri dusunurler, gercegin etkisi
gosterir kendini ve
yakalar, sarar onlari, onlar
anlamadan bunu

hala sonbahar var burada, yalnizca dun yazdi,
bu zaman beni sasirtiyor, sanki
hizla gecip gidiyor, yaslaniyorum

nakarat

her bir ay aci icinde, farkli donemlerde ve
eglenceli bir kargasadadir, beni
buralardan gitmem icin ikna etmeye calisir,
ben karar veremem

bu aralar dengemi bulmak icin acele ediyorum,
her kararimda ise insanlar
bana yon vermeye calisiyorlar kararlarimi
etkilemek icin
ozgur olmami engelleyen de bu

sesler, kendilerini ozgur gibi gorurken dunya pencerede
hareket ediyor, vucutlar dans ediyor, onlar korkuyorlar, yaniliyorlar ve
buna karsi koyamiyorlar

bu aralar kelimeleri bulmak icin acele ediyorum,
her duyuguyu
hala hissediyorum, soylenmemis
seyler soylemek istiyorum ve
bizim uyuyan yoksul hayatlarimizda da adalet
olmasini diliyorum

nakarat