otuz bir çekmek

otuzbir

ortalıkta gezen damlar
asit gibi öze damlar
içimde kederler gamlar
ancak abazanlar anlar

fikişmezsem şu barrağım
çatlarsa diye korkarım
taşlaşınca fik, anlarım
beni bir otuzbir paklar

otuzbiri çeker iken
avuçlarım sanki diken
bir kız olsa "yok mu fiken"
dese, derim fikim paklar

her otuzbir sonrasında
ibrahimin sofrasında
yemiş gibi olurum da
doymuşlukla kötüm kalkar

memo der ki bundan kelli
fikişmeyeceğim belli
yine de var bir teselli
dakkada bir fikim kalkar.

aşık memo