doktora domalmaktan utanan basurlu hasta

ben de o hastalar grubuna dahildim.

çok kötüdür çok...doktor ameliyatı yaparken yanındaki hemşire, bi de g.te doğrultulmuş güçlü ışık. adamın deliğini "içinde çalışmak için" ayıran aleti sokup onu aktive edince aletin adamın g.t deliğini resmen açması...bizi "lokal anteseziyle " ameliyat ettiler, doktorun eldivenlerinin "kan" içinde olduğunu görmek falan... sonra o "kelepçe" dedikleri şeyi hemoroid e geçirirken insanın hissettikleri, doktorun hemşireye "tut şunu " falan diye komutlar vermesini duymak falan... valla beyin ameliyatı herhalde ki çok daha ciddi bir ameliyattır, ya da kalp ya da karaciğer falan....ama orada seni uyutuyorlar, hiçbir şey hissetmiyorsun, 3 gün sonra oran buran dikilmiş şekilde uyanıyorsun. ama sana ne yaptıklarını bilmiyorsun... hemoroid operasyonu ama, adamda çok iz bırakıyor valla... sonra benim g.tümü ameliyat eden hemşireyi ben sonradan bir kere tramvay da gördüm... resmen utancımdan terlemeye başladım. en iyisi öyle bi ameliyat mı olacaksın, başka şehre git, ameliyatını ol, sonra da bir daha gitme oraya...çok kötü bir şeydir basur ameliyatı...

hele ameliyatı olduktan sonra "darbe yemiş" gibi garip garip yürümek var ya... o zaman işte bütün şehre "hey ahali ben bugün g.tümü doktora kaptırdım" demiş olursun, düzgün yürümeye çalışırsın çok acır yürüyemezsin, kahrolursun...şimdi o günlerimi düşününce bile midem kalktı valla... allah kimseye vermesin o belayı...insan hayatının en trajikomik periyodlarından birisidir basurlu günler...