etrafında onca insan olmasına rağmen yalnız olmak

uyuşamamazlık, anlaşamamazlıktır. yada sizi o topluluğa karşı iten bir şey vardır. ama anormallikte sezilir bu gibi durumlarda. mesela söz yine sevgili konusuna gelecek ama kanımca bu gibi durumların altında yatan tek şey ilişkinin olmamasıdır. ee tabi haklısın abicim, arkadaşlarınızın iyi giden ilişkileri var, mutlular, yeri geldiginde anılarını, yaptıklarını anlatıyorlar. size sorulunca siz ne yapıyorsunuz? tek cevap şu, ben o işleri geçtim be kanka oluyor genelde. yalnızlık cok genel bi kavram ama püf noktası, zayıf yeri çok ama çok belli: sevgilin yoksa yalnızsın.. dostlar, arkadaşlar hepsi gelir geçer. sevgililerde öyle ama, eger sevgililer olmasaydı, insanı yaşama bağlayacak etken bir durum olmazdı. * *