ölünce sözlükte adımın anılmayacak olması

vefat eden yazar arkadaşın (bkz: selcuk cetiner) haberinin ardından akla düşendir.
sözlükten arkadaş edinmemenin getirisidir ya da götürüsüdür bu. öldükten sonra bişey ifade etmez gerçi ama başımıza bi iş gelse sosyal çevrenin dışında üç beş insan tarafından anılmak da mutluluk verirdi şimdi düşününce.
ancak maalesef bu samimiyetsizliğin sebebi yine sözlüklerde yaşanan ifşa korkusu sanırım.