ölümü kendinden emin bir şekilde kabul etmek

oysa dünyası başına yıkılmalı insanın...
bir yerlerde gizli ve bizden fazlaca uzak sanılan ölüm ile burun buruna gelmek; emin olunmalı ki artık ne suyun tadı ne de yeşilin rengi... hepsi griden siyaha dönüşüyor.

''median sağkalım şansın %2''... delirmemek için çokça sebep var. mesela hayatın anlamsız ve amaçsız bir oyun, bizlerinse birer oyuncak oluşu gibi.

önce düşünüyorsun; ölmesi gereken onca yaşlı, onca dünyanın hızını azaltan düşkün var iken neden ben?
sonra ise bir sebebin hiç bir zaman var olmadığını kavradıkça ''olması gerekiyordu olacak'' deyip susuyorsun.

tüm kabullenişler gibi bu da zor elbet. işte bu yüzden dünyanın en cesur ve erdemli insanları kanserler, kronik böbrek hastaları ve nice erken ölüm hastalığına tutulmuş olanlardır.

ölüm kendinden gayet emin; şimdi sıra bizde...

savaşta ölenlerin onurlu ve gururlu bir şekilde kabul edecekleri sonsuzluğa uzanıştır ölüm. en büyük fedakarlık vatan için ölmek, en emin olunan şey bir şey uğruna can verdiğini bilmektir.