ölmeye hazır değilim

yüzüne uzattığım korkak ellerimle
öperken benzersiz dudaklarını
kaçamak bir kulaktı erketede duran
ağız boşluğunda yuvarlanan beyinsel ruhun adıydı belkide.
öyle böyle bir koku değil bu
en güzel bahçelerde bile bağırıp çağıran
burnumu çimcikleyen
kalbimi örseleyen hain haz.
benzersizliğine tutsak bir uçan balon
en üst kat sevdam
yakalama çabam
aradığımda hep yanlış çıkan numaram mıydın?
hiç ama hiç
bilemedim.
bildiğim bir şey vardı
o da sana bağlanan kalbimin damarları
kan yollarım
ve aldığım hayat öpücüğüm
ölmeye hazır değilim.

manuel fernandes