bugün

Her canlının tadacağı nihayetin dillendirilmesidir.

Tanım bitti. Şimdi geyik.

Gece saat olmuş 0219 ben hala elimde viski oturuyorum. Yarın pazartesi ve bi milyon iş var. Kalkamazsam ne olur? bi bok olmaz çünkü istifamı vereli 12 gün olmuş. Sikimde değil.

Herkes ölecek ama ölmeme ihtimaline karşı hepimiz para hırsındayız. Elektirk santralleri için 6000 ağacı bir kaç saatte kesebiliyoruz, teröre destek verebiliyor, lüksün amına koyabiliyoruz. Çocuğumuza, eşimize, dostumuza kıyak yapabiliyoruz kanunsuz da olsa. Bize komisyon verenlere milyarlık ihaleleri lütfediyoruz, sokakta bunları protesto eden çocukları ecellerinden önce öldürebiliyoruz.

Biz kimmiyiz? bizler insanız, ormanları yakar, canlıları katleder, yoksulları sömürürüz. Süperiz biz!

Bir de böyle çocuklar var bizleri uyandıran, kesinlikle paralecilerdir bunlar ama varlar. Kanada vatandaşı da olsa paralelcidir o ayrı: http://www.youtube.com/watch?v=NDTQmKPK4-Y

Sonuç bölümüne gelirsek entrynin; Bence koyunluk, bizim ruhumuzda var, biz güçlüyü severiz, ona taparız. O ne derse odur bizim için.
Oysa çocukken öyle miydik? tiviti orospusu karşısında silvestırı destekler, bip bip diye gezen rodranır şerefsizine karşı koyote çakalının tarafında olurduk. cerinin orospuluklarına karşı tomu savunurduk, redkit denen gölge düşmanı varken biz daltonların hastasıydık.

işte biz çocukken çok güzeldi. Şimdi değil.

Daha fazla uzatmadan sosyal mesajımı da vereyim; biz adam olamadıkça, biz haksızlıklara sesimizi çıkaramadıktan sonra bu dünya güzel olamaz. Biz haksızlıklara, hukuksuzluklara sustukça onlara yardım etmiş oluruz.

Öleceğiz evet ama ölmeden önce son an geriye baktığımızda iyi bir yaşam sürdüğümüzü bilmemiz her şeyden önemli.

iyi geceler!
Hassiktir ben ölümsüzüz sanıyordum. Napalım satayım o zaman ben beylikdüzündeki arsaları.
ölüm ölüm nedir ki gülüm ben senin için yaşamayı göze almışım.
Siz değerli insanlara hatırlatmak istediğim kaçınılmaz son.
hayattaki tek doğru şey.