öcalana özgürlük yürüyüşleri

gittikçe sıklaşacak yürüyüşlerdir.

evet güzel ülkem bu hale geldi dostlar. ben nerelere gideyim. başımı hangi taşlara vurayım. toprağın altında yatan şehitlerimizden nasıl utanmayacağız.

Hep diyorum zamanında eski ismi dtp olsun bdp olsun bu tip partilerin mitinglerinin üzerine bombalar atılmadığı, uzaktan taranmadığı için bugünlerdeyiz. Bunlara nefes almak bile haram, şerefsizler...

Anca eşşek sikerler, dedirtir.

Süleyman demireli sevmem ama yürümekle yollar aşınmaz lafının cuk oturduğu eylemdir.

Katılacağım yürüyüşlerdir. Canlı bomba olarak. içlerindeyken kendimi patlatır belki kızıl tamuya giderim ama giderken en azından peşimden 50-60 onun bunun çocuğunu da götürürüm.

apo'nun serbest bırakılması daha doğrusu ev hapsi adı altında daha rahat koşullara kavuşması tedricen de hürriyete kavuşması örgüt ile hükumet arasındaki pazarlıkların önemli bir maddesiydi. bu yürüyüşlerin kendi başına bir ehemmiyeti yok. apo için öncelik adadan kurtulmak ve yaşarken başarısını hür bir adam olarak kutlamak. özerklik, adem-i merkeziyet, ana dilde eğitim bunlar sonraki talepler. zannımca 2015 yılı, bu işin öyle ya da böyle kopacağı bir zaman dilimi olacak. rte, apo'yu asla serbest bırakmaz. ikisi de bir şekilde birbirini oyalıyor ama zaman kürtçülerin lehine. uluslararası koşullar da öyle. rte, yurt dışında alay konusu bir figür. barzani ve hamas'tan başka dostu kalmadı. tabi onlara dost denirse. apo, türk devleti'nin yapısını iyi bilen biri olarak verilen sözün tutulmayacağını, daha evvelki kürtçü mücadele tecrübelerinden biliyor . ama sonuçta bir halk ayaklanması tertip etmek zor değil. eğer rte, apo'ya ev hapsi verirse, kürtçüleri en az bir iki sene daha oyalayabilir. akp seçmeni buna hiçbir tepki göstermez.

bence hökümet oraya gidenleri fişlemelı sonra sessizce hayırdır demelidir.

bazılarının zoruna gitse de, kürt halkının önderiyle kucaklaşmasına sayılı günlerin kaldığına delalet yürüyüşlerdir.