çok açım mcdonalds a gidelim

arkadaşlarla toplanılır. gezilir tozulur. gençliğin, ergenliğin, genç ergenliğin, geç ergenliğin vazgeçilmez unsurudur arkadaşlarla toplaşmak.eğer toplaşma menfumu bir cafede pineklemek suretiyle hayat bulmuyorsa -ki eğer öyleyse en kötü ihtimal ancak ketçapla tatlandırabileceğiniz pizzanız önünüze itina ile getirilir- dışarıda fink atılıyorsa, gezilmiş tozulmuşsa, mide isyan eder. düştüğü boşluğu derin çığlıklarla dile getirir. bu sırada erkek bünyeden "yemek yiyelim?", "yiyelimmi yemek?", "yemek yemeliyiz?" gibi kuramsal cümleler duyulur. herkes hep bir ağızdan aa harbi ağğbi ya öldük açlıktan zart zurt... "tamam nereye gidelim?" cümlesi bir felaketin habercisidir bu komunite için.

"çok açım yhaa, kahvaltıda sadece su içtim" gibi bir cümleyi kurabilecek beden bu cümlenin ardından "mcdonalds' a gideliiiim" deme kabiliyetinide çekinmeden gösterir. afallarsın. nası yaa açtın hani, hani sadece su içmştin acıkan insan hamburger mi yer. bu titri "ee ama big mac?!" diyerek savunan birde bu savunmanın ardında harbi bir bok yediğini sananlara kıçımızla gülme hakkımızı saklı tutmak doğru bir hareket olacaktır. hamburger patates atıştırmalıktır. sıkıntıdan kurtulmalıktır. sabahtan beri birşey yemedim diyen insan çorba ister ekmek ister et ister ayşe kadın fasulye ister. ketçap yalamak istemez. ekmekten "pırtt" diye kayıp düşen ekmeği benimsememiş neüdüğü belirsiz köfteyi yemek istemez. zaten çok açım mcdonalds' a gidelim diyen tip birde utanmadan hamburgerini yarım bırakır, "patatesimi yiyebilirsin istersen" der. yemeğini yarım bırakmanın kalite bir davranış olduğuna inandırmıştır kendini. ya da vücudundaki 100 gr tin derdine düşmüştür 50 gr beyniyle. omuzlarının üstünde 5 kilo ağırlık vardır bu tiplerin ve ölene kadar amelelerdir.

acıkan insan hamburger yemek istemez, çorba ister et ister, ekmek ister, ayşe kadın fasulye ister.. şöyle suyuna bana bana.

Kazıkla doyacağını düşünen insanın ağzından dökülen laflardır.