çocuğu sınavdan 82 aldı diye kızan baba

anlaşılması güç babadır. 3 puanla 5i kaçırdı diye bağırırda durur. hele bu sınav matematik sınavıysa * çocuk sevinçten hop hop ederken, baba da sinirden hop hop eder. 85 alsan niye 100 almadın, 100 aldıysan niye 150 almadın diyen tiptir ayrıca.

(bkz: kızma şu çocuğa babası)

(bkz: amı bulup kıllısını aramak)*

ilkokuldaysa haklı olan babadır.
Lisedeyse dersine göre babadır.
Üniversitedeyse kafayı yemiş babadır

çocuğu üniversiteye hazırlıyordur. şerefsiz hocalar 1 puan verip geçirmez. işte o zaman anlarsınız babanız niye 3 puan düşük aldınız diye kızıyor.

cocugun annesiyle (hanimiyla) 82 yılında tanısmıştır ondan.

bunun bir de 100 değil de 98 aldığı için kızan modelleri var. hatta okulun yarısı sınıfta kalmışken hayatında ilk defa teşekkür getirdi diye çocuğu üniversiteye gitmesine rağmen hala dırdır edenleri var. sanki kendisi mükemmelmiş gibi çocuğundan mükemmel olmasını bekler. sinir bozucudur.
(bkz: gel de bir bana sor sözlük)

Çocuğun 82 alıp buna üzülmesinden daha iyi olan durumun babasıdır.

Zamanında bizim sınıfta da vardı böyle bir mal çocuk. Adı da Ömer'di. Zaten lisedeyken süt dediğimiz bir tipti. ilk senemizde millet matematik ilk sınavından 40-45'ten fazla alamazken** bu çocuk 75 alarak sınıf birincisi olmasına rağmen ağlamıştı. "Neden ağlıyorsun?" diye sorduğumuzda "annem 80'den aşağı aldığımı öğrenirse ceza verecek" demişti...

kendisi hayatı boyunca hiö 82 almamış babadır, bi taraftan da yazıktır kendisine.

Eğer sınavda en düşük 82 notu alınıyorsa baba haklı.