çocuklukta maç arası hortumdan su içmek

aşırı terleme sonucu anlatılamaz derecede susayan, dili damağı kuruyan, eve su içmeye gitmeye de üşenen çocuğun, o esnada bahçe sulayan kapıcı yahut komşu amccadan izin aldıktan sonra hortumdan akan hayat kaynağı suya dudaklarını damdırması, aşırı susamışsa hortumu komple ağzına sokup karnını davul etmesi.

-ya ağzını dayama be!
diye homurdanıp, sıra bana gelince hortumu ağzıma sokarak gerçekleştirdiğim eylem.

aynı maçtan sonra hortumun bağlı olduğu fıskıyenin altında duş alınırdı. çok güzeldi be o günler.

(bkz: çocukluğu özlemek)