bugün

sabahtan akşama kadar plastik topla kapının önünde futbol oynamanın maddiyattan daha değeri olduğu o yıllarda kurulan dostluklardır.

bazen bir mahalle maçında aynı takımda olmak, bazen top alırken para birleştirmek, bazen ramazan bayramlarında kapı kapı gezip şeker toplamak, bazen aynı erik ağacına çıkmak; kısaca, mutlu olabildiğin kişiyle iyi vakit geçirmek, en büyük arkadaşlıkları da beraberinde getirirdi o yıllarda.

yaş büyüdükçe, güvendiğin her insandan birer birer kazık yedikten sonra geriye şöyle bir dönüp bakıyor insan, hep çocuk kalabilseydim diye...
genelde bağlar kopar ama bağlar kopmadığı takdirde ömrünün sonuna kadar sağlam bir şekilde ilerleyecek dostluklardır. *
çocukluk yıllarında da çakal olanları ayrı tutarsak;

(bkz: adam haklı beyler)
zannedildiği gibi olmayan dostluklardır. aksine tam olarak çıkar üzerine kurulan dostluklardır. çocuklukta kalem traşını izinsiz alsa 6 ay konuşmazsın arkadaşınla. yanlış bir algıdır. insan narsist doğar zaman ve eğitimle narsizminden arınır. çocukluk narsist zamanlardır o yüzden çıkarsız falan diye bir şey yok. tam çıkar hep çıkar zamanlarına çocukluk denir. hangi devirde nerede yaşadınız merak ediyorum ?
ismi batuhan olup piç olanları kenara koyarsak vardı öyle arkadaşlıklar.
-sen bana bebeğini ver ben sana çaydanlıklı oyuncağımı vericem..karşılık bekleyen cocuk ilişkisi
-bana çikolatandan vermezsen parayı annenin cüzdanından çaldığını söylerim-tamamen satıcı arkadaş ilişkisi
-ayşenin annesiiii...ayşe altına yaptı-ispiyoncu cocuk ilişkisi
saflığın,temizliğin yaşı yoktur insan karakteri çocukken başlıyor zaten oluşmaya..çıkarcılığın,ispinyonculuğun,herşeyin temeli atılıyor.ve bunu alışkanlık haline getirenler büyüdüklerindedee öyle oluyor zaten..
bakkala ekmek almaya giderken bile çağırdığın arkadaşın vardır. geriye 20 krş. para kalsa bile sevinirsiniz ve 2 tane sakız alırsınız. eğer bir gün cebindeki parayı kaybederse kumbaranızdan verirsiniz annesi kızmasın diye. sonra büyürsünüz ve sorarsınız " yanında bozuk var mı? " diye "yok " der, "kalmadı".
Hala devam eden dostluklardır. Dostluğun somut anlamıdır.
alınan manevi hazların değeri maddi şeylerden daha fazladır, çıkarsız ilişki mümkün değildir.
kişilikten ödün verilmezse, üniversite sonlarına kadar sürebilecek dostluklardır. iş hayatının mantığı nedeniyle bir yerde ödün vermek gerekir.
borç istemekle son bulabilecek çıkarsız dostluklardır.

Zamanla çocuklar büyüyor tabi.